ما ایرانیان از قرن‌ها پیش لحظه‌ی تحویل سال را جشن می‌گیریم. تحویل سال یا در اصطلاح نجومی اعتدال بهاری در نیمکره شمالی به لحظه‌ای گفته می‌شود که زاویه‌ی تابش خورشید بر استوای زمین عمود باشد و صفحه‌ی استوایی از مرکز زمین رد شود این بدین معنی است که نور خورشید در این لحظه به مقدار مساوی به نیم‌کره‌ی شمالی و جنوبی می‌رسد.
بنابراین در روز اول فروردین تقریبا طول روز و شب در نقاط مختلف دنیا یکی می‌شود، دلیل استفاده از واژه تقریبا اینست که خورشید از روی زمین قطر زاویه‌ای قابل توجهی دارد (حدود ۰/۵ درجه) و در هنگام طلوع، مرکز خورشید هنوز زیر خط افق محلی است ولی پرتوهای نور از قسمتهای بالایی خورشید به ما می‌رسند هم‌چنین نور خورشید در جو زمین کمی پراکنده می‌شود و نور آن زودتر از آنکه خورشید از افق بالا بیاید به ما می‌رسد به این دو دلیل است که طول روز کمی بیشتر از طول شب می‌شود
علت اصلی به وجود آمدن فصل ها روی کره زمین، زاویه محور چرخش زمین به دور خود نسبت به محور عمود بر صفحه‌ی گردش زمین به دور خورشید است. این زاویه تقریبا 23/5 درجه است. در هنگام اعتدالین، محور گردش زمین به دور خود، نه از خورشید دور و نه به آن نزدیک می‌شود و فصل بهار یا پاییز اتفاق می‌افتد. در هنگام اعتدال بهاری خورشید از شرق طلوع و در غرب غروب می‌کند
